گروهی از دانشمندان به رهبری «ادوارد تریبالا» از دانشگاه گوتنبرگسوئد و «ولکر تیل» از دانشگاه برنآلمان ماده‌ای به نام «K22» کشف کردند که به نظر می‌رسد توانایی این ویروس‌ها را برای گسترش در انسان‌ها مسدود می‌کند. «K22» تکثیر کروناویروس را در سلول‌های پوششی دستگاه تنفسی انسان مهار می‌کند. «K22» در مقابله با کروناویروس‌های بی‌ضرری که در انسان علائم سرماخوردگی ایجاد می‌کنند و کروناویروس‌های عامل بیماری سارس و مرس مؤثر است. ویروس‌ها برای تولیدمثل باید غشای سلول‌های انسانی جداگانه‌ای در اختیار بگیرند تا در آن نوعی پایه نگهدارنده درست کنند و ماشین تولید ویروس خود را در آن مستقر کنند و ماده «K22» این روند را غیرممکن می‌کند.
کروناویروس‌ها (نام علمی: Coronaviruses)، خانواده بزرگی از ویروس‌ها هستند که از ویروس سرماخوردگی معمولی تا عامل بیماری سارس را شامل می‌شود. کرونو ویروس‌ها در سال ۱۹۶۵ کشف شدند و مطالعه بر روی آن‌ها تا به‌طور مداوم تا اواسط دهه ۱۹۸۰ ادامه داشت.از اواخر دسامبر ۲۰۱۹، نوع تازه‌ای از ویروس کرونا در شهر ووهان چین با همه‌گیری در انسان شیوع پیدا کرد.
ویروس قطعه‌ای از نوکلئیک اسید است که درون یک پوشش پروتئینی (کپسید) محصور شده‌است. ویروس‌ها از باکتری‌ها بسیار کوچکتر هستند و اغلب با میکروسکوپ الکترونی قابل مشاهده‌اند. ویروس با استفاده از امکانات سلولی میزبان تکثیر می‌شود و فعالیت اصلی یاخته‌های میزبان را مختل می‌کند. ویروس‌ها بسیاری از جانوران و گیاهان و باکتری‌ها را مبتلا می‌کنند اما فقط برخی از آن‌ها انسان‌ها را بیمار می‌کنند. همچنین ویروس‌ها تنها در محیط خنثی در سلول‌های زنده تکثیر می‌شوند و انگل اجباری داخل سلولی می‌باشند. زیرا ویروس‌ها فاقد تمامی ویژگی‌های زیستی بجز فاز ژنتیک هستند، زیست شناسان آن‌ها را زنده نمی‌دانند. ویروس‌ها رشد نمی‌کنند، حالت هومئوستازی ندارند و به دلیل نداشتن آنزیم‌های اصلی واکنش‌های متابولیسمی در آن‌ها رخ نمی‌دهد. فقط دو آنزیم در آن‌ها یافت می‌شود، آنزیم ATP و آنزیم رو نوشت بردار معکوس (مخصوص RNA دارها).
